Safari in Tuli Block Botswana

De Afrikaanse muziek van Johnny Clegg klinkt door de speakers van de VW polo als we bij Zwartwater zijn. Voor ons een nieuwe omgeving, de weg heeft ‘potholes’…beter gezegd er zijn stukken ‘Dirtroad’ waar de zandweg nog wat asfalt heeft. Ben blij dat ik een super strak tanktop aan heb, je snapt het wel ‘hobbel de bobbel’!

In totaal is de trip ongeveer 260 km, wat dan iets minder dan 5 uur rijden in beslag neemt. Na de afslag  ‘Platjan Border’ is het alleen maar zandweg tot aan het camp waar we 3 nachten zullen verblijven.
Onze zoon Floris die een Zuid-Afrikaans rijbewijs heeft en dus alleen die paar weken autorijd wanneer hij in Zuid-Afrika is, mag lekker oefenen en ervaring opdoen. Hij zigzagt met een vette grijns op het gezicht om de gaten heen.


Geen koelbox, rij dan maar door!

Bij de grenspost aangekomen zien we dat er flinke veranderingen op komst zijn. Een enorme brug wordt gebouwd over de nu droogstaande Limpopo rivier. Dit ter voorbereiding op het regenseizoen wat hopelijk ook ons gaat bereiken, want het is overal droog en dor en heel erg stoffig.
Aan de Zuid-Afrikaanse kant moet de bagage deur open en wordt er gevraagd wat er in de doos zit. “Wijn meneer”… en op zijn vraag hoeveel flessen jok ik 2 flessen minder dan dat er in zitten. Daar kom ik goed mee weg, want hij controleert het niet.


Aan de zijde van Botswana mogen we door een bak ontsmetting middel lopen en worden de banden besproeid met een chemisch goedje. In het kleine kantoortje zit een vriendelijke dame die ons wat formuliertjes geeft. Doet me denken aan jaren terug in het vliegtuig, iets wat me altijd zenuwachtig maakt omdat ik bang ben dat ik iets fout zal invullen. De douanier vraagt of we een koelbox bij hebben en op ons: “Nee, dat hebben we niet”, kunnen we doorrijden.
Deze keer heb ik namelijk ook vakantie en dat betekent niet koken en/of opruimen!

Een paar honderd meter na de grens stoppen we even om een boterham te eten, raampjes open maar gelukkig niet uitgestapt. Weten wij veel dat Olifanten zo dicht langs de weg in de bewoonde wereld komen. Het eerste wild is dus direct al gespot.


Een eeuwig durende verliefdheid

Na bijna 5 uur rijden doemt een lapa met enorme boom, een vuurplaats, een plonsbad en een waterplaats voor de dieren op. Ze zijn rondom de keuken gelegen en vormen het hart van het niet omheinde kamp. Links ervan liggen 2 tenten en rechts 3, we zijn aangenaam verrast en het verblijf, eten, drinken en het personeel zijn fantastisch. De tent heeft een privé terrasje en eigen badkamer.

Botswana Augustus 2019

De sfeer is als uit een film zo geweldig en dat maakt mij direct weer emotioneel. Mijn zwak voor Afrika noem ik het, de liefde zit blijkbaar zo hoog dat het me opnieuw tot tranen roert.
Serolo Safari Camp weet mijn zwakke plek te raken, lantaarns bij zonsondergang, een bush diner bij openvuur en kaarslicht. De avond wordt nog eens extra bijzonder als een olifant heel dichtbij komt.


Aan de waterplaats verschijnen regelmatig olifanten, maar ook wilde zwijnen, de vechtarend, springbokken, bavianen en de vervet aap komen er drinken. En als het donker is en het geluid nog sterker lijkt te zijn dan overdag horen we de luipaard, leeuw en hyena en takken die knakken wanneer olifanten door het camp lopen en zich te goed doen aan de nog weinig smakelijke blaadjes die aan de bomen hangen.

 

Twee keer per dag Horrible Hill …

De safari’s in open voertuig zijn een belevenis op zich. Jerry onze Ranger vindt mopane boompjes geen obstakels en die verdwijnen aan de voorzijde onder de auto en ploppen aan de achterzijde weer op. Niet slim is het om je dan af te vragen hoe het kan dat je nog geen lekke band hebt gehad, want dan gebeurt dat prompt. Een avond door struikgewas rijden richting een moeras is een belevenis op zich en dan is de beloning des te groter als we twee leeuwinnen vinden. Nu we weten waar ze zich ophouden wordt de volgende ochtend het spoor gevolgd van de welpen… het resultaat laat op zich wachten, maar als we ze dan uiteindelijk alle zeven vinden is de beloning groot.


Naast mooie foto’s, nemen we ook wat blauwe plekken en stijve spieren mee naar huis. Schuiven over de bank, je tegenhouden om niet uit het karretje te vallen, het is allemaal deel van het safari avontuur als we voor de zoveelste keer Horrible Hill zien verschijnen.
Een weg die geen weg is, een pad kan ik het ook niet noemen, het is afdalen of met veel olieverbruik klimmen over grote rotsblokken en dan ook nog een bocht nemen…nooit weten wat er na die bocht op je wacht. Ja en soms zijn dat trompetterende olifanten. We doen alsof dat normaal is we zijn tenslotte in Afrika!


Een wandeling met een bijzonder verhaal

Als de mogelijkheid zich voordoet wil ik graag op wandelsafari, want er gaat niets boven dat gevoel met beide voeten op de grond de omgeving in je opnemen. De bushwalk gaat eerst door een vallei en dan Eagle Rock op moeilijk is het niet, alleen een beetje warm als we door de vallei lopen. Hier zien we verschillende bokken, gnoes en giraffes, we lopen keurig in een lijn achter onze bewapende ranger aan. We moeten hier vooral goed blijven opletten want hoe mooi en lief ze er ook uitzien, olifanten kunnen enorm agressief reageren als ze jongen hebben.
Maar het lijkt ook dat het geheugen wat hen herinnert aan de olifanten jacht parten speelt in een mogelijke aanval.



We horen later ‘als we boven zijn’ en uitkijken over de waterloze rivier met een eenzame olifant een bijzonder verhaal, iets wat ervoor zorgt dat je altijd alert moet blijven.
Voor dat verhaal moet je zelf de wandeling gaan maken, want het hoort bij de sfeer van de ultieme wandel safari.

Kampvuur verhalen…

We hebben enorm genoten van een bijzonder stukje Botswana een gebied wat nog niet door heel veel toeristen ontdekt is… prachtige herinneringen die mij doen verlangen naar een volgende safari.


Familie herinneringen, mooie momenten, bijzondere foto’s die we deelden met hele fijne andere gasten in het camp. Elkaar maar ook anderen beter leren kennen het schept een band.
Afrika maakt verbindingen en opent nog altijd harten.
Voor de komende tijd hebben we weer voldoende verhalen, steek het kampvuur maar vast aan!



Omhul me met woorden… verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid

Voor meer foto’s klik hier, deze link gaat naar facebook

 

15 Comments

  • Magda Reply

    Weer prachtig de sfeer weergegeven.
    Ed heeft genoten en al opgezocht waar het precies is
    Wat een bijzondere trip en dan echt met drieën
    Om nooit te vergeten .
    Ga maar door met wat jij zo beeldend kan….schrijven over de sfeer, plek omgeving en vooral jo u w geliefde Afrika..liefs Ed en magda

    • Astrid van Zeeland Reply

      Ga ik zeker doen. Zijn het niet de verhaaltjes in en om het huis dan zorg of moet ik zorgen dat ik sne;l weer een reisje maak. Wil je meer weten over de plek dan hoor ik het wel! Veel plezier met het voorbereiden van jullie reis…

  • Marijke Spooren Reply

    Prachtig verslag van jullie trip naar Botswana met jullie drietjes. Krijg echt de Afrikaanse kriebels … de liefde springt eruit ??

    • Astrid van Zeeland Reply

      Er is zoveel te zien, het komt vaak op hetzelfde neer maar blijft prachtigen fascinerend. Afrika is een liefde die mij nooit los zal laten, de overweldigende natuur, haar geur en schoonheid die gaan mij nooit vervelen!

  • Ria Reply

    Wat een prachtig verslag van jullie reis!
    Ben er stil van!

    • Astrid van Zeeland Reply

      Dank je wel Ria, misschien bewerkt of onbewerkt een aanvulling voor Global Dutchies?

  • Henk Reply

    Wat een liefdesverklaring voor Afrika en niet te vergeten voor je gezin…..

    • Astrid van Zeeland Reply

      Het overweldigende gevoel is moeilijk in woorden te vatten, maar ik zal altijd proberen de liefde in mijn verhalen te weven.

  • monic rijkhoff Reply

    met bevlogenheid geschreven ik ruikte en voelde Afrika. heerlijk dat je zo genoten hebt het is je zo gegund x

    • Astrid van Zeeland Reply

      Dank je wel Monic, het was een geweldig tripje en gelukkig kan ik ook genieten van thuis in Africa zijn maar dit zijn wel de bijzondere momentjes in mijn leven x

  • wilma Reply

    Wat kun jij toch heerlijke verhalen schrijven. Net of je het zelf meemaakt. Komt ook omdat jij zo geniet van kleine dingen maar zeker ook de mooie dingen. Je weet de spanning weer te geven of jullie de dieren nog gaan spotten. En zo super met drieën. Leuke foto die van jullie drieën achter jullie genomen. En die boom: te gek zo mooi. Deze reis kunnen ze jullie nooit meer afpakken.
    Lekker dat jij ook zo geniet van ‘ heerlijk zelf op vakantie zijn’.
    Dat hobbelen roept bij mij meteen herinneringen op aan reis door Mongolië door de Gobi woestijn en de steppen. Was ook veel , heel veel hobbelen in de busjes. Maar : alles wordt goedgemaakt door al het moois wat je ziet! En daar gaat het om.

    • Astrid van Zeeland Reply

      Dank je wel voor het compliment Wilma. En BTW de foto waar ik tussen twee mannnen in sta…hmmm zijn 2 Zuid-Afrikaners hihi…Floris maakte de foto.

  • Cissy Reply

    Zo mooi. Geschreven op de manier die het voor mij en waarschijnlijk meerderen mogelijk maakt om het echt voor ons te zien, te beleven. Heerlijk om dit met drietjes te beleven, maak nog maar vele mooie herinneringen samen. C.

    • Astrid van Zeeland Reply

      Zo fijn om te horen dat ik naar jullie gevoel beeldend schrijf, dat ik jullie mee kan nemen op mijn reis iets van mijn leven kan laten zien en ‘voelen’. Ik sta daar zelf helemaal niet bij stil, maar wordt wel stil van de complimenten x

  • wilma Reply

    Zat natuurlijk in de gedachtensprongen van jullie drietjes…. bedacht wel : wie zou de foto gemaakt hebben. Maar ik dacht: dat hebben ze gewoon aan iemand gevraagd….

Leave a Reply to Astrid van Zeeland Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *