“Ga je mee verdwalen?”
Ik weet de weg.
Begin dit jaar zijn het in mijn hoofd nog spinsels, gedachten die vorm mogen krijgen.
In die gedachten heb ik eigenlijk alweer beslissingen genomen, het voelt dat het tijd is om nieuwe dromen waar te maken. Nog een nieuw avontuur aan te gaan.
Ik droom van uitgestrekte vlaktes, opwaaiend stof in de onverharde wegen, van een zo ander landschap Een landschap waarin een dorpje met een wit kerkje het centrum vormt en huizen met zinken daken en boekie-lace aan de veranda die oude tijden doen herleven en waar tuinen met oude bomen schaduwen vormen en het dorpje inkleuren.
Mooi vervallen oud, romantisch en nostalgisch als in een oude zwart wit film met schapen en geiten.
Mijn ogen zoeken naar plaatjes met heel veel Aloë’s, fynbos in alle tinten groen, bitterbos met hun kleine gele bloemetjes en natuurlijk de rood-oranje-gele vuurpijlen.
Ik droom van leven in de habitat van het aardvark, de aardwolf en vos. Ik zie in die droom een stil stroompje dat opgetild word door een blikken-zilveren windmolen die staat te schitterend in de zon.
Het zijn stoffige, slaperige dorpen omzoomd door Karoo bergen die ik zie.
In mijn hoofd hoor ik een melodie en zie ik de woorden van Ek Loop Die Pad… Amanda Strydom moet dit daar geschreven hebben. Want daar loop jij op blote voeten op een slingerpad… of op die koude natte aarde… daar warmt de Taal van mijn Hart. Een taal die ik beter ga verstaan, begrijpen en nog altijd voorzichtig spreek.
Hier zijn het hete zomers en koudere winters maar de kachel zal branden en de geur van hout zich verspreiden door de aaneengeregen vertrekken liggend langs de hal. Zou het oude geelhout van de deuren nog geur afgeven….
Samen met Braam zak ik in het Paas weekend voor de tweede keer af richting de Karoo. Vanaf Lephalale is het zo’n 1250 kilometer naar het zuiden waar ik mijn oog heb laten vallen op een huisje in het slaapdorpje Aberdeen, een dorpje dat voldoet aan mijn droom voor een nieuw avontuur. Jan is nog volledig in het ongewisse maar heeft het volle vertrouwen in me dat ik ook nu de juiste keuze maak, hij past op de honden terwijl ik besluit dat dit onze nieuwe stek zal zijn…
Vanaf het prachtig historisch dorp Graaff-Reinet is het een half uurtje naar ons boerenhuisje. De huizen in de straat maken niet veel indruk. Dit stukje dorp ligt aan de agrarische kant van Aberdeen en is heel rustig. Net zoals we dat hier in de bosveld ook gewend zijn. De plot is groot en vraagt om een mooie tuin, daar ligt nog wel wat werk voor me. Het huisje is kle in maar zal van alle gemakken voorzien zijn als wij het gaan bewonen.
Zeelandhuys BnB zal blijven bestaan maar nu in de Great Karoo, met haar rug tegen Camdeboo National park.
Voor ons, maar zeker ook voor toeristen is er van alles te ontdekken, Port Elisabeth, George en Knysna liggen op 3 uur rijden en dat geldt ook voor Addo Elephant National Park. In anderhalf uur ben je in het Karoo National park en de Moederstad Kaapstad ligt op 6 uur rijden en dan neem je natuurlijk wel de prachtige tuin-route…
De komende maanden staan hier in voorbereiding op de grote trek naar het zuiden. Plannen maken, ideeën ontwikkelen en ook concreet de handen uit de mouwen. Om zoals het plan nu is ook in December weer gasten te kunnen gaan ontvangen in een volledig ander, maar zeker ook prachtig stukje Zuid-Afrika.
Ik ga ze missen de vogels die op ooghoogte voorbij vliegen en het wild waar ik mijn hoofd letterlijk en figuurlijk zo vaak voor boog, beneden me. De liefde voor mijn bosbokjes en giraffen moeten gaan plaatsmaken voor Plaasleven, voor buren en buitenlui. Maar ouder worden vraagt om een andere levenstijl, voor ons is dat een leven dat wat meer in de bewoonde wereld zal zijn. Een plek waar we samen wat gaan opbouwen, om er wanneer de tijd daar is alleen verder te kunnen. Het laatste jaar, waarin er voor ons een aantal dierbare vrienden ontvielen, deed ervoor zorgen dat we een ander inzicht kregen en dat is goed en mooi…
We verleggen ons perspectief, richten de blik op de einder en met een hart vol liefde en een hoofd vol herinneringen zal ons avontuur verder gaan!
Omhul me in woorden… verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst,
Astrid
Zwart wit foto’s gekregen van huidige eigenaar.
17 Comments