Spanning en sensatie op de Vrijdag avond


Ik nestel me in mijn stoel zit klaar voor Floris en Eva, nee niet onze kinderen maar die van Flikken Maastricht. Er is niet veel op BVN wat ik echt heel graag kijk, maar ik volg deze serie graag en al jaren, beetje een vast Vrijdagavond ritueel.

Neem een nipje van mijn glas wijn en concentreer me op het tv scherm. Zo nu en dan dwalen mijn ogen naar de muur om te zien of de huis Gecko nog een mot vangt, hilariteit alom als deze mot nog kan ontsnappen aan de kaken van ons draakje.
Het volgende moment schreeuw ik… dit is echt te spannend, nee niet Flikken Maastricht maar wat ik naast de TV zie. Ik schreeuw: “Zet die tv stop”…niet dat er met die TV iets gebeurt hoor, maar dan kan ik zo direct na alle consternatie, de rest van de serie zien.

“Wat is er”? roept Jan… “Oh kijk dan op de muur” roep ik terug. Snap eigenlijk helemaal niet waarom we schreeuwen tegen elkaar, zo groot is ons huis nou ook weer niet. En de 1.5 meter veilige afstand nemen we ook nu niet in acht.
Hij zegt: “Ik zie niets”…en ondertussen roep ik: “Een Slang!, pak de braaitang” en houd nauwgezet de verrichtingen van dit niet heel welkome beestje in de gaten.

Oh ja, de braaitang is bij ons het ultieme gereedschap om reptielen en insecten te vangen en te rehabiliteren…dood maken doen we namelijk niet.

Ik weet nog niet wat voor slang het is, maar ik denk een short-snouted grass Snake, daar lijkt hij in ieder geval het meeste op als ik het later het internet raadpleeg, maar het kan ook goed de striped bellied sandsnake zijn, want die heb ik al eens in de tuin op de rotsen waargenomen. Heel normaal hoor, want daar wonen ze…maar niet in mijn huiskamer.

Die slang speelt ondertussen pacman in de voegen tussen de stenen…omhoog, omlaag…rechtdoor en weer naar beneden. Ik moet nu toch echt snel zijn om hem te vangen maar die brede bek van die tang gaat niet tussen de voegen…Ondertussen OE…en AAA ik wel en schreeuw: “Doe het licht aan Jan”.
Ik vind het zo ontzettend spannend maar ik doe het wel hoor…beestjes vangen.
Yes, ik heb hem met de nieuwe braaitang vast, wel verdorie deze sluit niet goed bij de bek en ja hoor de slang valt eruit. De zo’n 50 cm dunne slang schiet nu onder de bank om er vervolgens weer aan de andere zijde onderuit te komen en daar grijp ik hem weer…het beestje wiebelt en bevrijd zichzelf weer…
De oude braaitang werkt veel beter, maar ligt op het terras aan de voorzijde, waar we nu elke dag Koringkrieken (grote krekels) vangen omdat deze alle planten opvreten, maar dat terzijde.


Ondertussen komt Jan met een emmertje aanlopen en schiet de slang onder de poef door…Foetsie
Dat kan natuurlijk niet, hij moet hier nog zijn, echt ik ga niet naar bed als dat beestje hier nog rond kruipt. Eindelijk zien we hem, hij zit tussen het traliehek en de ruit. Dus voorzichtig schuiven we het harmonica-hek open waar hij direct in gaat zitten. Maar het lukt me hem te ontrafelen uit het hek en snel in het emmertje te mikken, waar hij direct weer probeert uit te komen.

Op naar het tuinhek, Jan bewapend met de zaklamp en ik rennende met het emmertje want we gaan hem natuurlijk zijn vrijheid terug geven…
Omdat hij al in het emmertje omhoog kruipt, wil ik snel hem over het hek gooien.
Oh nee dat gaat niet helemaal goed…. hij blijft op de draad hangen, ik zie wat vonken…Nee niet Freek die zou me wel geholpen hebben …en t beestje siddert nog wat na. Dodelijk ernstig kijken we elkaar aan, hè dat was nou niet de bedoeling.
Wat een vreselijk einde en hij had zo’n aandoenlijk gezichtje, wat een anti climax is dit. De adrenaline giert nog door mijn lijf en daar kan geen spannende politieserie tegenop… bij Floris Wolfs is het toch meer relaxt als hij in de pannen roert of met een ontbijtje voor de slaapkamer deur staat, uhm…hoe maak ik nou een bruggetje naar een slangetje…

Dan maar van de slang naar een ander giftig diertje de schorpioen. Al telefonerend werd die schorpioen gisteren met een glas gevangen, zegt iets over de grote van het beestje, maar je wilt er toch niet door gestoken worden.


Ach, je maakt wat mee…een ‘total lock-down’ voor Zeelandhuys blijkt er niet in te zitten.
Hoop je hier op de berg, ver van de bewoonde wereld veilig te zijn voor het Coronavirus, heb je dit!

Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid

10 Comments

  • Wilma Reply

    Hahaha. Heerlijk. Wat zou ik ook verschrikkelijk bang zijn. Heb ik verhoogde hartslag tijdens het lezen????
    Ik moet er niet aan denken in mijn huis…..
    De goede braakten biet in de buurt verdorie.
    Maar ja eerlijk gezegd: liever de slang van tijdelijke aard dan ons Corona…
    Maar ja : we hebben geen keus.
    Wel de keus om héél voorzichtig te zijn.
    Dikke kus??
    Ps onder vorige bericht staat mijn mailadres niet correct

    • Astrid van Zeeland Reply

      Bang niet maar spannend vind ik het wel…

  • Marijke SPOOREN Reply

    Oei dat was spannend en vooral bangelijk Astrid, eerlijk van wat ik nu echt bang ben is van slangen brrr mag er niet aandenken. Kan me echt voorstellen hoe het moet zijn geweest … rillingen … nee thanks hoe mooi het daar is hoe liever ik ze zeker niet in huis zou willen tegenkomen. Schorpioen tja die kennen we ook in Marokko … dat ben ik al gewoon ? In elk geval was het een spannende avond voor jullie. En tja een ongeluk is snel gebeurd … niet met opzet . Mooi relaas van je vrijdagavond ??? wijntje toch nog kunnen drinken hoop ik !

    • Astrid van Zeeland Reply

      A ja je kent me he…loopt altijd goed af. Niet gevaarlijke slang hoor!

  • Cissy Reply

    Als je me nieuwsgierig maakt, dan moet ik zeker lezen!
    En jawel hoor, het gaat over mijn lievelingdier bbrrr. Maar niet heus! Ik kan er nu over lezen en naar kijken, maar heb lange tijd de kriebels gekregen al zag ik maar n foto. Hoop er nooit 1 in mijn huis aan te treffen! Het is ook mijn enige angst geloof ik als ik de natuur in trek. Bbrr. De rillingen lopen over mn rug. Knap van je dat je er zo mee omgaat. Sorry, liever jij dan ik. Maar…wederom knap geschreven! Gr. Cissy

    • Astrid van Zeeland Reply

      Het is niet mijn favoriete dier, maar ik ga ze meer en meer waarderen, ik denk dat het vooral fijn is als je er meer over weet, dus aldoende leer ik.

  • Ank Reply

    Wat stoer Astrid! Jammer dat het dan zo afloopt voor de slang….. toch leuk om te lezen! Lijkt net of ik erbij was zo levensecht! X Ank

    • Astrid van Zeeland Reply

      Soms is de adrenaline zo hoor dat het niets meer met stoer te maken heeft …

  • Moni Reply

    Nou…….daar waren Henk en ik ook niet blij mee geweest!
    Jullie zijn helden!

    • Astrid van Zeeland Reply

      Ach ja aldoende leer je he! Denk vaak had ik hier maar net zo geleefd als jou kleinkinderen dan wist ik nu hoe en wat van de meeste dieren.

Leave a Reply to Astrid van Zeeland Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *