Ik nestel me in mijn stoel zit klaar voor Floris en Eva, nee niet onze kinderen maar die van Flikken Maastricht. Er is niet veel op BVN wat ik echt heel graag kijk, maar ik volg deze serie graag en al jaren, beetje een vast Vrijdagavond ritueel.
Neem een nipje van mijn glas wijn en concentreer me op het tv scherm. Zo nu en dan dwalen mijn ogen naar de muur om te zien of de huis Gecko nog een mot vangt, hilariteit alom als deze mot nog kan ontsnappen aan de kaken van ons draakje.
Het volgende moment schreeuw ik… dit is echt te spannend, nee niet Flikken Maastricht maar wat ik naast de TV zie. Ik schreeuw: “Zet die tv stop”…niet dat er met die TV iets gebeurt hoor, maar dan kan ik zo direct na alle consternatie, de rest van de serie zien.
“Wat is er”? roept Jan… “Oh kijk dan op de muur” roep ik terug. Snap eigenlijk helemaal niet waarom we schreeuwen tegen elkaar, zo groot is ons huis nou ook weer niet. En de 1.5 meter veilige afstand nemen we ook nu niet in acht.
Hij zegt: “Ik zie niets”…en ondertussen roep ik: “Een Slang!, pak de braaitang” en houd nauwgezet de verrichtingen van dit niet heel welkome beestje in de gaten.
Oh ja, de braaitang is bij ons het ultieme gereedschap om reptielen en insecten te vangen en te rehabiliteren…dood maken doen we namelijk niet.
Ik weet nog niet wat voor slang het is, maar ik denk een short-snouted grass Snake, daar lijkt hij in ieder geval het meeste op als ik het later het internet raadpleeg, maar het kan ook goed de striped bellied sandsnake zijn, want die heb ik al eens in de tuin op de rotsen waargenomen. Heel normaal hoor, want daar wonen ze…maar niet in mijn huiskamer.
Die slang speelt ondertussen pacman in de voegen tussen de stenen…omhoog, omlaag…rechtdoor en weer naar beneden. Ik moet nu toch echt snel zijn om hem te vangen maar die brede bek van die tang gaat niet tussen de voegen…Ondertussen OE…en AAA ik wel en schreeuw: “Doe het licht aan Jan”.
Ik vind het zo ontzettend spannend maar ik doe het wel hoor…beestjes vangen.
Yes, ik heb hem met de nieuwe braaitang vast, wel verdorie deze sluit niet goed bij de bek en ja hoor de slang valt eruit. De zo’n 50 cm dunne slang schiet nu onder de bank om er vervolgens weer aan de andere zijde onderuit te komen en daar grijp ik hem weer…het beestje wiebelt en bevrijd zichzelf weer…
De oude braaitang werkt veel beter, maar ligt op het terras aan de voorzijde, waar we nu elke dag Koringkrieken (grote krekels) vangen omdat deze alle planten opvreten, maar dat terzijde.
Ondertussen komt Jan met een emmertje aanlopen en schiet de slang onder de poef door…Foetsie
Dat kan natuurlijk niet, hij moet hier nog zijn, echt ik ga niet naar bed als dat beestje hier nog rond kruipt. Eindelijk zien we hem, hij zit tussen het traliehek en de ruit. Dus voorzichtig schuiven we het harmonica-hek open waar hij direct in gaat zitten. Maar het lukt me hem te ontrafelen uit het hek en snel in het emmertje te mikken, waar hij direct weer probeert uit te komen.
Op naar het tuinhek, Jan bewapend met de zaklamp en ik rennende met het emmertje want we gaan hem natuurlijk zijn vrijheid terug geven…
Omdat hij al in het emmertje omhoog kruipt, wil ik snel hem over het hek gooien.
Oh nee dat gaat niet helemaal goed…. hij blijft op de draad hangen, ik zie wat vonken…Nee niet Freek die zou me wel geholpen hebben …en t beestje siddert nog wat na. Dodelijk ernstig kijken we elkaar aan, hè dat was nou niet de bedoeling.
Wat een vreselijk einde en hij had zo’n aandoenlijk gezichtje, wat een anti climax is dit. De adrenaline giert nog door mijn lijf en daar kan geen spannende politieserie tegenop… bij Floris Wolfs is het toch meer relaxt als hij in de pannen roert of met een ontbijtje voor de slaapkamer deur staat, uhm…hoe maak ik nou een bruggetje naar een slangetje…
Dan maar van de slang naar een ander giftig diertje de schorpioen. Al telefonerend werd die schorpioen gisteren met een glas gevangen, zegt iets over de grote van het beestje, maar je wilt er toch niet door gestoken worden.
Ach, je maakt wat mee…een ‘total lock-down’ voor Zeelandhuys blijkt er niet in te zitten.
Hoop je hier op de berg, ver van de bewoonde wereld veilig te zijn voor het Coronavirus, heb je dit!
Omhul me met woorden, verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid
10 Comments