December… altijd een maand waarin emoties elkaar sterk afwisselen, tenminste bij mij dan.
Een maand waarbij je de jaarbalans opmaakt…een jaar waarvan ik me herinner dat ik vooral veel úit balans was… maar wel heel veel geleerd heb. Vooral dat je de dingen maar een beetje moet nemen zoals ze komen, dat afstand en afscheid nemen nog altijd moeilijk is.
Dat vooral loslaten van wat je graag wilt vasthouden steeds moeilijker word…
Nooit op zoek
naar iemand of iets
Openstaan
voor alles en iedereen
Praten … luisteren
Geven … nemen
Wikken en wegen
Gevoelens delen
Kwetsbaar zijn
Verwachtingen hebben
teleurgesteld worden
En soms ben ik dan ook nog
opstandig en trots
te afwachtend of te doortastend
eerlijk en kwetsend
misschien ben ik dan jouw spiegel…
vaak op het verkeerde moment
Zo goed mezelf kennende
dat ik zou willen veranderen…
Maar ik ben wie ik ben
en ik volg mijn pad
Soms voorzichtig vooruitgaand
Soms uitbundig springend
En vaak genoeg doe ik een paar stappen terug
Om daarna te dansen, te lachen,
gewoon gelukkig te zijn.
Met dat wat mijn leven verrijkt
Met de mensen die me liefhebben
De mensen die mijn vangnet vormen
Als het eens een beetje tegenzit.
Nooit gezocht en toch gevonden…
december 2015, Astrid
Het hoort er allemaal bij, geen idee hoe het zou zijn geweest als ik in Nederland zou zijn gebleven. Eén ding weet ik wel, dat was niet de weg die we bewandelden…
Inmiddels hebben we met zijn drieën ons 10 jaar wonen in Zuid-Afrika gevierd met een avond vol Afrikaanse muziek.
Een middag met uitzicht over de Groenvlei op de stoep bij Peter Falke Winery… Een etentje met een speech en een boek “Op naar geluk” ( Ap Dijksterhuis).
Ik denk dat ik dit maar even blijf doen…vieren dat ik 10 jaar in Zuid-Afrika ben want ik word er heel gelukkig van! Ik ga het boek natuurlijk wel lezen om te zien of ik nog steeds op de goede weg ben, maar het op het nachtkastje hebben liggen helpt al waanzinnig!
Ik sluit 2015 met gemengde gevoelens af
maar vooral met heel veel zin in 2016!
Omhul me met woorden…verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid