Nog snel wat rozemarijn uit de tuin knippen en dan kunnen we vertrekken. Gewoon twee nachtjes er even tussenuit, maar wat sjouw je een hoop mee. De weersverwachtingen zijn niet al te denderend, dus zijn we op alles voorbereid.

We gaan noordwaarts richting Malmesbury en vandaar uit naar het westen naar Darling…de omgeving hier is vooral landbouw en veeteelt en het heuvelachtige groene landschap verandert regelmatig in een zee van gele canola. Zo nu en dan zien we een wijn boerderij, die helaas op het tijdstip dat wij passeren al gesloten zijn! En er zijn wat boerderijen met het prachtige Nguni koeien ras. Koeien die statig hun imposante hoorns dragen en prachtig gevlekte huiden hebben in diverse kleurschakeringen.

In Darling gaan we op zoek naar de bierbrouwerij, waar we onze vrienden; Susan en Stoffel, Christof en Danielle en Miho en Seiro zullen ontmoeten. Zonder toeristen kaartje is het appeltje eitje… soms werken die foldertjes alleen maar verwarrend is onze mening als we onze vrienden zien zoeken.
We gaan een bier proeverijtje doen, omdat het weer eens wat anders is en het zaakje er heel leuk uitziet want ook dat telt mee.
Het laatste biertje dat ik gedronken heb was bij Dist-op-in in Veghel en kan ik me nog heel goed herinneren, ik moet 17 zijn geweest (das nog niet zo lang geleden hihi) en dat laatste glaasje viel niet heel erg goed.
Moet ook zeggen dat ik het in die tijd al niet erg lekker vond, maar goed je smaak kan veranderen….
Dus Ik zal kort zijn … er was er één bij die ik nog wel weg kon krijgen en dat was het lichtste biertje, de tip:” Je moet het drinken als het heel warm is want dan is een pilsje heerlijk”… sla ik dus voorlopig nog even in de wind.

In colonne gaan we naar IJzerfontein (op 1.5 uur rijden van Stellenbosch), waar we verblijven in een prachtig huis met uitzicht op zee. Miho en Seiro zullen vanavond koken, de rest gaat wat lummelen, lezen of poolen. Het is altijd genieten van een met Japanse invloeden bereidde maaltijd van Miho, die wordt afgesloten met een door haar gebakken appelcake. Op tijd duiken we onder de dekens want morgen wordt een lange dag… vroeg op ook!

Na een heerlijke nachtrust laat het Mexicaanse ontbijt van Stoffel (In Zuid-Afrika kennen ze de fabeltjeskrant niet!) op zich wachten…een tomaten, ui,  knoflook, ‘Chili pepper’ saus staat te pruttelen maar moet indikken om daar de eieren in te koken… en het duurt en het duurt maar.
Het weer ziet er nog altijd niet veelbelovend uit…het is vooral een zicht op veel tinten grijs. Maar wat een geluk dat we laat ontbijten… de wolken hemel trekt open, de zon breekt zachtjes door en het wordt een prachtige dag om naar het West Coast National Park (32.000 ha) te gaan. Want alleen de zon kan de bloemen doen opengaan en laten stralen….

We besluiten bij binnenkomst in het park om direct door te rijden naar het privaat gedeelte van het park; De Postberg. Dit gebied is namelijk alleen in augustus en september opengesteld voor publiek. Aan onze rechterkant ligt de Langebaan lagune en spotten we flamingo’s, met regelmaat is het oppassen geblazen voor schildpadden die de weg oversteken.
Als de zon in je gezicht staat, betekent het dat je moet omkijken omdat de bloemen hun hoofdjes naar de zon toedraaien en zo hun felle kleuren laten zien. Het uitgestrekte landschap was bedekt met witte bloemen zoveel dat het leek alsof er een pak sneeuw lag….wat verderop was het meer oranje, lichtblauw, paars en er waren velden waar alles zo’n beetje door elkaar groeide. In de zee van bloemen zagen we bontebok, springbok en eland. Het was overweldigend mooi, iets wat je natuurlijk veel beter in het echt kunt beoordelen dan op een plaatje.

We maken een stop bij Tsaarbank aan de Atlantische oceaan, waar het schuim op de golven net zo wit was als dat in ons glas Darling MCC. We toasten op een heerlijke vriendschap en praten vooral niet over het aanstaande vertrek van onze vrienden die over een paar weken terug gaan naar Japan.
Op de terugweg doen we nog even een ‘padstal’ aan, eten een ‘Homemade Icecream’ en kopen handgemaakte toffees uit Darling, ‘thuis’ gekomen gaan we ieder een beetje onze eigen gang…Ik besluit een wandeling langs de kust te maken en heb een poosje op een bankje zitten mediteren, want ja wat kun je er anders doen. Het is genieten van de rust en ruimte, het kapotslaan van de golven en je verbazen over de enorme kracht die de zee op alles heeft. Net als ik besluit terug te gaan, zie ik Jan aankomen… wandelen we samen nog wat verder…omdat het tijdens het lopen ook zo lekker praat!

Een braai en heel wat wijntjes later, waarbij goede gesprekken onderbroken worden door een pool competitie, want ja er zijn wat fanatiekelingen bij … gaat iedereen voldaan naar bed. Ik luister nog wat naar het rumoer van de zee, het suizen van de wind en het snurken van mijn echtgenoot en vind dan ook de slaap…..

Ik heb vandaag ontbijtdienst en ons zondags ontbijt is een traditie geworden dus laat ik iedereen daar in meedelen… croissantje, emmenthaler kaas, zalm forel, scrambled egg, jam / nutella, Simonsig Kaapse Fonkel en jus d’orange…eerlijk is eerlijk thuis geen zalm en geen MCC…maar misschien moeten we toch eens die traditie wat aanpassen!
Het is inpakken en afscheid nemen, nooit voor lang… want woensdag is het alweer Bookclub…gaan we nieuwe plannen maken als je het mij vraagt…bevalt me prima zo een weekendje er op uit!

Omhul me met woorden … verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid