Tenen krommend zit ik soms in de auto …
Rijdt er weer eens iemand voor je met een slakkengangetje dat ik denk waarom neem je de fiets niet, dan ben je er waarschijnlijk sneller. Eigenlijk bedoel ik dan dat je mij dan niet hindert…
Met slechte verlichting of helemaal geen verlichting rijden komt ook regelmatig voor en in het weekend geef ik graag iedereen de ruimte…want je weet maar nooit. De zondags rijder in Zuid-Afrika heeft vaak een glaasje teveel op…behoorlijk angstaanjagend is het als je met gevaar voor eigen leven net zo’n bestuurder, die rechtuit rijden moeilijk vindt, hebt ingehaald. Bij het kijken in je achteruit kijkspiegel zie je die auto van de weg af gaan….en al rollende op de kop tot stilstand komen in de weilanden. Bestuurder en auto waarschijnlijk total loss….
De tijd is nu bijna daar dat ook Floris zijn rijbewijs mag gaan halen. Niet dat hij er erg naar taalde maar Jan heeft hem even achter de vodden gezeten…hij ziet zichzelf toch echt niet nog jaren om 6.10 opstaan om de jongeman naar school of universiteit te brengen. Laat staan ergens midden in de nacht na een uit de hand gelopen feestje op gaan halen…
Na wat rondvragen bij vrienden weten we inmiddels wat te doen en afgelopen vrijdag was Floris om 12.00 uur uit school, dus dat leek een goed moment om naar het ‘Traffic department’ hier in Stellenbosch te gaan. Hij moest zijn ID book meenemen, twee pasfoto’s en Rand 68.
Daar aangekomen bleek er achter de balie niemand te zijn….maar de wachtkamer zat wel vol….waarschijnlijk lunchpauze, maar wie zal ‘t zeggen…!
Na een kwartier zegt Floris tegen Jan: “Papa ga jij maar naar huis lunchen hoor, ik bel wel als ik bijna aan de beurt ben.” Was eigenlijk meer in het voordeel van Floris dan van Jan hoor, want die zag de bui al hangen…. Jan heeft nou eenmaal niet zoveel geduld … en als het geduld op is, wil hij wel eens hardop zeggen wat hij ervan vindt…zonder dat zijn mening gevraagd word.
Ja, dat zijn nou niet echt dingen waar een puber op zit te wachten…in ieder geval houdt onze zoon daar absoluut niet van. Die zit zijn tijd rustig uit, zolang er internet en een telefoon voorhanden is, is er niets aan de hand. Na een dik uur belt Floris en als Jan arriveert, is er nog 1 persoon voor hem….kwestie van de gevraagde papieren in vullen en een ogentest doen. En het meest belangrijke, de afspraak maken voor het theorie examen.
De mevrouw meld hem dat ze wat extra zaterdagen hebben ingelast, waar je normaal 3 maanden moet wachten op een examendatum, mag hij nu al de eerste week van september komen. Theorieles volgen dat kennen ze hier niet. Iedereen weet dat er maar 3 examens zijn en één van die examens schrijf je….dus die mailen ze elkaar door en dan is het een kwestie van uit het hoofd leren….
Een examen bestaat uit 68 multiple choice vragen, dat moet te doen zijn toch?
En eenmaal geslaagd voor je theorie mag er op onze auto een vette L geplakt worden. Voor dat papiertje betaal je dan Rand 33.
Begrijp overigens dat de prijzen voor rijexamens door het hele land verschillen, ja je blijft je verbazen..…
Die L staat voor Learner-driver ….en dan mag hij in onze auto rijden MET iemand ernaast die in het bezit is van een rijbewijs.
Ahummmmm dat ga ik dus niet worden, ik zie ons hier al uit het eerste bochtje de dam inrijden…ik schreeuwend maar vergeten in te grijpen. Nee, dat lijkt me nou echt een vader – zoon dingetje of het goed is voor de bonding dat vertel ik jullie later wel. Maak je niet te druk want ze kunnen allebei zwemmen hoor! Vanaf zijn 18de kan hij zijn praktijk rijexamen afleggen … dan neem je na al dat oefenen nog een paar lesjes bij een rijschool, om dat wat je van je vader (moeder, broer of zus, of vriend) geleerd hebt waarschijnlijk weer af te leren.
Ik begrijp nu wel dat ik geduld moet hebben als zo’n L –driver voor me rijdt… en ook waar het gezegde vandaan komt: ”Die heeft zijn rijbewijs zeker bij een pakje boter cadeau gekregen.”
Omhul me met woorden… verdwijn in zinnen en zinnespeel met tekst, Astrid