8 july 1997

25 Jaar geleden ontmoette ik je
24 Jaar geleden zeiden we ‘Ja’

Ik vroeg je:
‘Ga je mee verdwalen, ik weet de weg”?
En jij hielp me mijn weg te vinden
altijd mijn beslissingen steunend
altijd open voor mijn ideeën
en als ik struikelde op mijn pad
dan hielp je me overeind…

Het is niet altijd rozengeur en maneschijn
het is vaak slikken
diep ademhalen, schoonmaakazijn…
‘Never a Dull Moment”, want ik ben er één.

Waar gaan we heen
Wat gaan we doen
Nee zeg jij het maar, ik moet het altijd al doen
En weg ben ik.

Je bent niet van cadeau’s of bloemen
Het cadeau…
is in jouw ogen, 24 jaar samen
Het cadeau…
is een zoon
Het Cadeau…
is elke nieuwe dag

Het is samen ontwaken
en de laatste jaren
bestaat dat uit een gewoon ritueel
niets meer, niets minder
En ik rol met mijn ogen…

Geen spanning en sensatie
Geen onverwachte dingen
Het is samen zijn…
Iets bijzonders waar ik
wel wat vaker bij stil mag staan.
Want ook gewoon, kan fantastisch zijn.
Ik weet t wel!

Mijn lieve charmante oudere man
mijn klusserdeklus
mijn steun en toeverlaat
Hier staat het dan…mijn liefdes betuiging na 24 jaar

Elke dag een kus…
Plannen maken…
Ik bedenk wel weer wat
Als ik kokkerel en jij afwast.

Jij bent de uitvoerder van mijn creatieve brein
Jij die mij rust en ruimte geeft
en ik die van de hak op de tak spring
Dank je wel lieve Jan voor 24 jaar onvoorwaardelijke liefde.

Jouw “Spring in ’t bos-Veld”
Astrid